Bąk Zwyczajny - ptak z rodziny czapli; zamieszkuje mokradła Eurazji i płn.-zach. Afryki.
Długość ok. 75 cm, waga ok. 1,5 kg; upierzenie żółtobrązowe, pstre.
Prowadzi skryty tryb życia, zaniepokojony przybiera charakterystyczną postawę z wyciągniętą pionowo szyją.
Żeruje nocą, odżywia się małymi rybami, żabami, owadami; w okresie godowym samiec wydaje donośny, buczący (przypominający dźwięk syreny okrętowej) głos.
w Polsce nieliczny, chroniony.
Ptak wielkości czapli siwej. Brązowy, z ciemnymi i jasnymi plamkami, co zapewnia mu doskonały kamuflaż w trzcinach.
Samica i samiec nie różnią się upierzeniem. Wierzch głowy, pióra czuciowe i bok szyi w dół od dzioba czarne.
Lubi zbiorniki wodne z szerokimi szuwarami: naturalne jeziora, stawy hodowlane, glinianki, starorzecza, podmokłe trzcinowiska.





Powrót do encyklopedii