Mała Encyklopedia
Logowanie
Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło
Aktualnie online
» Gości online: 1

» Użytkowników online: 0

» Łącznie użytkowników: 106
» Najnowszy użytkownik: alotoc
Nawigacja
Wodnik Zwyczajny
Wodnik Zwyczajny, wodnik – gatunek średniego ptaka wodnego z rodziny chruścieli, zamieszkujący Europę, Azję i północną Afrykę.
Morfologia

Cechy gatunku
Jest mniejszy od kokoszki, a większy od zielonki. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego, oprócz tego, że podgardle samicy jest jaśniejsze, a pierś brunatnawa. Wierzch ciała oliwkowobrązowy z czarnymi plamami, spód, boki głowy i szyja bez karku szare, boki w poprzeczne biało-czarne pasy. Dziób długi, cienki, czerwony i lekko zagięty w dół. Młodociane i ptaki w upierzeniu spoczynkowym mają kolory bardziej stonowane z brązowawym odcieniem. Pisklęta czarne z czerwoną plamką na potylicy.

Wymiary średnie
Długość ciała ok. 20–30 cm
Rozpiętość skrzydeł ok. 40–45 cm
Masa ciała ok. 70–190 g


Tryb życia i zachowanie
Wodnik prowadzi bardzo skryty tryb życia – częściej można go usłyszeć, niż zobaczyć. Wynika to też z tego, że aktywny jest wieczorami. Odzywa się melodyjnym „guik” lub „pit”, a na wiosnę i jesienią jego głos jest piskliwy, powtarzane przez kilka ptaków naraz „kruif” podobne do kwiku świni. Samce śpiewają nocami i o zmierzchu, a samice z kończącym długim trelem. Odgłosem ostrzegawczym jest nagłe i powtarzane „cik”.
Zręcznie przeciska się między gęstwinami roślin, unikając terenów odkrytych. Chodząc i żerując ma zadarty krótki ogon do góry. Mniej znanym faktem jest to, że doskonale pływa, a w razie niebezpieczeństwa nawet nurkuje. Lata natomiast niechętnie. W locie widać jego krótkie zaokrąglone skrzydła i zwisające nogi.

Toki
Pierwsze pieśni godowe można usłyszeć już pod koniec lutego, ale lęgowiska zajmowane są w marcu i kwietniu. Obie płci odnajdują się za pomocą słuchu, co wynika z tego, że ich pieśni się różnią.
Gdy się dobiorą w pary, następuje trzytygodniowy okres toków, kiedy często kopulują i przejawiają specyficzne zachowania służące podtrzymaniu więzi.
Są to m.in. biegania tokowe, gdzie samiec głośno gdacząc biegnie za samicą, drapanie w tym samym miejscu z dziobami obojga partnerów złożonymi obok siebie lub wzajemne drapanie się po karku i szyi.
Toki wieńczy spuszczona głowa samca z nastroszonymi piórami wskazująca samicy miejsce na założenie gniazda.
W ciągu roku wyprowadza jeden lub dwa lęgi, składając w marcu – sierpniu 4 do 12 kremowożółtych cętkowanych jaj.
Jaja wysiadywane przez okres 18 do 22 dni przez obydwoje rodziców. Często się zdarza, że samiec karmi wysiadującą samicę.

Pożywienie
Głównie bezkręgowce (owady i ich gąsienice oraz mięczaki), kijanki i drobne ryby (wyjątkowo małe ptaki) uzupełnione jesienią przez zielone części roślin i ich nasiona. Żeruje brodząc w szlamie lub chodząc po pływającej roślinności, rzadziej pływa lub nurkuje. Przed połknięciem często myje ofiarę w pobliskim zbiorniku wodnym.


Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.