Nawigacja
Przepiórka Zwyczajna
- Drukuj
- 09 lut 2023
- Ptaki w Polsce
- 118 czytań
- 0 komentarzy
Przepiórka Zwyczajna, przepiórka – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny kurowatych, zamieszkujący niemal całą Europę, Azję Środkową i Południową oraz Afrykę. Przeloty w V i VIII – IX. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, Afryce i w Indiach.
Cechy gatunku
Upierzenie płowobrązowe z ciemnobrunatnym wzorem pokrywającym wierzch ciała, głowę i pierś. Wierzch ciała i boki pokryte są białawym kreskowaniem.
Samice mają brudnobiałe gardło, u samców występuje czarna plama o zmiennym rozmiarze – niekiedy przypomina jedynie wąski pas.
Samce wyróżnia też czarny wąs. W locie zwracają uwagę długie skrzydła.
Wymiary średnie
Długość ciała ok. 16–20 cm
Rozpiętość skrzydeł 32–35 cm
Masa ciała: samce 70–140 g, samice 70–155 g
Ekologia i zachowanie
Biotop
Pola uprawne, pastwiska i łąki; szczególnie chętnie wybiera pola koniczyny. Na zimowiskach również przebywa na polach lub trawiastych równinach. Zasiedla także obszary inne niż pochodzenia antropogenicznego – od półpustynnych terenów trawiastych po górskie płaskowyże. Odnotowywana do wysokości 2400 m n.p.m. w Zimbabwe, 3000 m n.p.m. w Kenii, 2990 m n.p.m. w Tadżykistanie i 3600 m n.p.m. w Ladakhu. Przepiórki unikają obszarów zadrzewionych i mokradeł.
Gniazdo
Na ziemi osłonięte roślinami. Ma formę płytkiego zagłębienia rzadko wyściełanego roślinami.
Jaja
Zasadniczo jeden lęg w maju lub czerwcu. Samica składa przeważnie od 8 do 13 jaj.
Wysiadywanie, młode
Jaja wysiadywane są przez okres 17–20 dni wyłącznie przez samicę. Pisklęta są zagniazdownikami. Klują się żółte, pokryte brunatnymi cętkami, z domieszką rdzawej barwy na głowie, jasną pręgą na wierzchu głowy i ciemną plamką uszną. Po około 19 dniach życia uzyskują zdolność lotu, w wieku 2 miesięcy są samodzielne. Do około 50 dnia życia przebywają w grupach rodzinnych.
Pożywienie
Pokarm roślinny wzbogacony drobnymi bezkręgowcami.
Głos
Przepiórki odzywają się trzysylabowym pit-pi-lit, intensywne i dobrze słyszalne. Ludowe podania tłumaczyły ten głos jako wzywanie chłopców do pracy. Spłoszone i zmuszone do lotu odzywają się przenikliwym, piskliwym trii-trii. Wydają z siebie również kilka innych dźwięków, miękkich lub niskich, lecz są one trudne do usłyszenia.
Zachowanie
Przepiórki prowadzą bardzo skryty tryb życia, wolą uciekać piechotą, do lotu zrywają się w ostateczności. Zajmują niewielkie terytoria o powierzchni 0,7–1,5 ha. W sezonie lęgowym przepiórki widywane są parami, po wyprowadzeniu lęgów żyją w grupach rodzinnych, przed wędrówkami łączą się w większe grupy.

Cechy gatunku
Upierzenie płowobrązowe z ciemnobrunatnym wzorem pokrywającym wierzch ciała, głowę i pierś. Wierzch ciała i boki pokryte są białawym kreskowaniem.
Samice mają brudnobiałe gardło, u samców występuje czarna plama o zmiennym rozmiarze – niekiedy przypomina jedynie wąski pas.
Samce wyróżnia też czarny wąs. W locie zwracają uwagę długie skrzydła.
Wymiary średnie
Długość ciała ok. 16–20 cm
Rozpiętość skrzydeł 32–35 cm
Masa ciała: samce 70–140 g, samice 70–155 g
Ekologia i zachowanie
Biotop
Pola uprawne, pastwiska i łąki; szczególnie chętnie wybiera pola koniczyny. Na zimowiskach również przebywa na polach lub trawiastych równinach. Zasiedla także obszary inne niż pochodzenia antropogenicznego – od półpustynnych terenów trawiastych po górskie płaskowyże. Odnotowywana do wysokości 2400 m n.p.m. w Zimbabwe, 3000 m n.p.m. w Kenii, 2990 m n.p.m. w Tadżykistanie i 3600 m n.p.m. w Ladakhu. Przepiórki unikają obszarów zadrzewionych i mokradeł.
Gniazdo
Na ziemi osłonięte roślinami. Ma formę płytkiego zagłębienia rzadko wyściełanego roślinami.
Jaja
Zasadniczo jeden lęg w maju lub czerwcu. Samica składa przeważnie od 8 do 13 jaj.
Wysiadywanie, młode
Jaja wysiadywane są przez okres 17–20 dni wyłącznie przez samicę. Pisklęta są zagniazdownikami. Klują się żółte, pokryte brunatnymi cętkami, z domieszką rdzawej barwy na głowie, jasną pręgą na wierzchu głowy i ciemną plamką uszną. Po około 19 dniach życia uzyskują zdolność lotu, w wieku 2 miesięcy są samodzielne. Do około 50 dnia życia przebywają w grupach rodzinnych.
Pożywienie
Pokarm roślinny wzbogacony drobnymi bezkręgowcami.
Głos
Przepiórki odzywają się trzysylabowym pit-pi-lit, intensywne i dobrze słyszalne. Ludowe podania tłumaczyły ten głos jako wzywanie chłopców do pracy. Spłoszone i zmuszone do lotu odzywają się przenikliwym, piskliwym trii-trii. Wydają z siebie również kilka innych dźwięków, miękkich lub niskich, lecz są one trudne do usłyszenia.
Zachowanie
Przepiórki prowadzą bardzo skryty tryb życia, wolą uciekać piechotą, do lotu zrywają się w ostateczności. Zajmują niewielkie terytoria o powierzchni 0,7–1,5 ha. W sezonie lęgowym przepiórki widywane są parami, po wyprowadzeniu lęgów żyją w grupach rodzinnych, przed wędrówkami łączą się w większe grupy.

Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.