Dąbie - jezioro deltowe w Dolinie Dolnej Odry, w województwie zachodniopomorskim, w całości granicach Szczecina, osiedla Dąbie. Powierzchnia lustra wody obejmuje 54,08 km², co stanowi 4. miejsce w Polsce i 1. w województwie. Przez jezioro przebiega tor wodny z portu Schwedt do Zatoki Pomorskiej. Nad Dąbiem zlokalizowanych jest kilka obiektów żeglarskich.

Dąbie można wyraźnie podzielić na dwie części: północne Dąbie Wielkie i południowe Dąbie Małe. Jezioro ma dobrze rozwiniętą linię brzegową. Niecka jeziora jest pochodzenia polodowcowego.
Średnia głębokość jeziora wynosi 2,61 m. Maksymalna długość jeziora wynosi 15 km, a maksymalna szerokość – 7,5 km.
Według danych z 1996 roku objętość wody w zbiorniku wynosiła 129,5 mln m³.
Dzięki kanałom łączącym główny nurt Odry z jeziorem powstało kilkanaście wysp o łącznej powierzchni 1389 ha, główne z nich to: Dębina (516 ha), Czarnołęka (270 ha) oraz Mewia Wyspa, Radolin, Ostrów Grabowski i inne.

Dąbie znajduje się w Dolinie Dolnej Odry. Od południa zasilane jest przez Regalicę, odchodzącą od Odry Wschodniej. Od strony południowo-zachodniej do jeziora wpada Duńczyca (Zachodnia i Wschodnia), a od zachodu – Święta, obie łączące jezioro z Odrą Zachodnią. Do południowej zatoki Małe Dąbie uchodzi rzeka Płonia oraz struga Chełszcząca. Od wschodniej strony spływają z polderów Kanał Komorowski oraz Kanał Łąka.
W północnej części Dąbie jest połączone przesmykami Iński Nurt, Czapina i Babina z Odrą, z którą następuje wymiana wód.

Dąbie w całości znajduje się w obszarze specjalnej ochrony ptaków "Dolina Dolnej Odry".
Dąbie stanowi dawną zatokę Zalewu Szczecińskiego, która została odcięta deltą Iny.
15 października 1939 roku jezioro zostało w całości włączone do Wielkiego Miasta Szczecina.
Pierwsze wzmianki historyczne pochodzą z 1226 r. jako stagnum Damb czyli jezioro Dąb. Za czasów niemieckich jezioro nosiło nazwę Dammscher See. Po II wojnie światowej przez pewien czas używano nazw Jezioro Dąbskie oraz Dąb. Nazwę Dąbie wprowadzono urzędowo w 1949 roku.





Powrót do listy