Skrzatusz (niem. Schrotz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim,
w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
We wsi znajduje się sanktuarium maryjne z barokowym kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny,
zbudowanym w latach 1687–1694 jako wotum za odsiecz wiedeńską. Pierwsze wzmianki o Skrzatuszu pochodzą z roku 1438.
Właścicielem wsi był Jan Kostka. W roku 1575 do miejscowego kościoła sprowadzono gotycką figurkę Matki Bożej Bolesnej (piety) z pierwszej połowy XV wieku.
Miejscowość ta stała się miejscem pielgrzymkowym szeroko znanym w całej Wielkopolsce, co doprowadziło do utworzenia 1 stycznia 1658 roku samodzielnej placówki duszpasterskiej.
Od 1650 Skrzatusz był rezydencją starostów nowodworskich, bywali tu polscy królowie Jan III Sobieski i Stanisław Leszczyński.
Wieś została włączona do Prus w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej w 1772. W 1945 miejscowość ponownie znalazła się w granicach Polski.
We wsi jest dwór murowany z połowy XIX w. Liczba ludności (2006) wynosiła 580 osób.
Zdjęcia z drona
Zdjęcia
Skrzatusz na mapie
